Tak czy inaczej płacąc dzisiaj składkę możemy mieć jedynie nadzieję, że nasze dzieci i wnuki
płacąc w przyszłości, tak jak my teraz, zabezpieczą wypłaty naszych emerytur.
Możemy mieć również nadzieję, że fiskus pozyska z podatków odpowiednia ilość pieniędzy na wykup obligacji będących w posiadaniu funduszy emerytalnych.
System ten sprowadza się do tego, że nasze emerytury będą finansowane, w każdym przypadku, przez następne pokolenia. Pojawia się w tym momencie pytanie, czy będą one w stanie podołać temu zobowiązaniu.
Istnieje dziedzina nauki zwana demografią. Nie jest ona w stanie dokładnie oszacować ile osób będzie żyło w naszym kraju za 100 czy 200 lat, ale może i to dość dokładnie wyliczyć ilu nas będzie za 10, 20 czy 30 lat.
Prognozy które przedstawia są dla naszego kraju zatrważające.
Już niebawem, bowiem w latach 2011-15, bardzo szybko wzrośnie o około milion osób liczba ludności wieku poprodukcyjnym czyli mających 60/65 lat.
W 2035 roku liczba ta zwiększy się do ok 9,6 mln, z obecnych 5,9 mln, a więc prawie dwukrotnie. Co czwarty mieszkaniec naszego kraju będzie w wieku emerytalnym.
Około roku 2050 liczba osób w wieku produkcyjnym zrówna się z ilością osób w wieku emerytalnym.
[ DEMOGRAFIA ]
Nie można w tym miejscu zapominać o emigracji zarobkowej, która jeszcze pogorszy te proporcje. Gdyby spełniły się obecne deklaracje osób uczących się, to wyjedzie ich ponad połowa.
Niebawem w Polsce będzie więc dwa razy więcej emerytów niż teraz. Nic tego nie zmieni. Nie trzeba być matematykiem, aby obliczyć, że podwojenie liczby emerytów wymagałoby podwojenia ilości środków pieniężnych, po to aby zachować wysokość wypłacanych emerytur na dzisiejszym poziomie.
Takich obciążeń przyszłe pokolenia nie będą w stanie udźwignąć. Kłopoty czekają nas już niedługo, gdy na emerytury zacznie przechodzić powojenny wyż demograficzny.
W czasach gdy powstawały tego typu systemy emerytalne (działające na zasadzie piramidy finansowej), zakładano, że zawsze pokolenie dzieci będzie liczniejsze niż pokolenie rodziców.
Dzięki temu nigdy nie miało zabraknąć płatników utrzymujących pokolenia ojców i dziadków.
Założenie takie było oczywiście od początku błędne - każda piramida finansowa musi kiedyś upaść.
Nie przewidziano również, że będzie się rodzić coraz mniej dzieci, co spowodowane jest zresztą przede wszystkim samym istnieniem systemów emerytalnych. Obowiązek utrzymania emerytów zaczęło gwarantować państwo a nie jak dotychczas liczne potomstwo.[ KOBIETY ]
Czy można coś zrobić z obecnym systemem aby się nie zawalił?
Jest kilka możliwości , albo zostanie drastycznie obniżona wysokość emerytur albo zostanie znacznie podniesiony wiek emerytalny. Pewnie zostanie zrobione jedno i drugie.
Z pewnością politycy uczynią wszystko aby obecny system utrzymać.
Tylko niech ktoś wyjaśni dzisiejszemu dwudziestolatkowi w imię czego ma przez następne pięćdziesiąt lat oddawać połowę pensji, aby po osiągnięciu na przykład 75 albo 80 lat otrzymywać przez kilka lat głodową emeryturę.
Do takiej sytuacji, jak myślę nie dojdzie, młodzi ludzie po prostu przeniosą się do innych krajów, gdzie zarobki będą wyższe a obciążenia pensji niższe. Co stanie się wtedy z emerytami w naszym kraju nie muszę chyba pisać.[ EMIGRACJA ]
Oczywiście wszyscy ekonomiści zarówno z lewej jak i prawej strony, zdają sobie sprawę z tego, że system ten musi runąć. Prawie nikt jednak nie ma odwagi głośno o tym mówić. Tyczy się to zwłaszcza polityków, którzy nie mają pomysłu ani woli jak to błędne koło przerwać.
Istnieje jednak kilka pomysłów które mogłyby uzdrowić sytuację.
Pojawił się pomysł tak zwanych emerytur obywatelskich, gdzie każdy płaciłby niewielką składkę emerytalną i otrzymywałby również niewielką emeryturę.
Od ponad dwudziestu lat Janusz Korwin Mikke postuluje zniesienie obowiązku ubezpieczeń emerytalnych, przy zachowaniu nabytych praw obecnych i przyszłych emerytów. Środki na wypłatę emerytur mają pochodzić z prywatyzacji prawie całego mienia państwowego.
Pozwolę sobie zgłosić jeszcze jeden pomysł na rozwiązanie tego problemu, który można byłoby nazwać: PROGRAMEM POWSZECHNEGO UWŁASZCZENIA EMERYTÓW.
Polegałby na:
likwidacji przymusu ubezpieczeń emerytalnych.
Dzięki reformie systemu ubezpieczeń emerytalnych każdy ubezpieczony ma swoje indywidualne konto na którym zapisano ile składek wpłacił.
Każdy chętny (przyszły czy obecny emeryt) mógłby w zamian za rezygnację z wszelkich roszczeń emerytalnych wobec państwa, przypisaną mu kwotę przeznaczyć na zakup pozostałego jeszcze mienia państwowego. Emerytury dla tych którzy nie zdecydowaliby się na taką operację, byłyby wypłacane z środków pozyskanych z uczciwej prywatyzacji pozostałych dóbr.
Uważam, że sprywatyzować w ten sposób można dosłownie wszystko co pozostaje we władaniu państwa. Ziemię, nieruchomości, lasy, szpitale szkoły fabryki czy nawet kopaliny.
Myślę, że na przykład udział polu gazowym (który byłby oczywiście dziedziczny) mógłby być niezłym zabezpieczeniem na starość.
Sposób ten doprowadziłby do prawdziwego uwłaszczenia Polaków, a co ważniejsze po śmierci ubezpieczonego majątek pozostawałby w rękach rodziny. Osoby które nie osiągnęły jeszcze wieku emerytalnego a które skorzystałyby z tego programu, czerpałyby zyski już teraz, które mogłyby przeznaczyć na dowolny cel, w tym również na zabezpieczenie swojej emerytury.
Problemem jest oczywiście to czy starczy majątku, który można byłoby przeznaczyć na taką operację. Prawdopodobnie tak. Zobowiązania państwa wobec obecnych i przyszłych emerytów to prawdopodobnie ok. 2-3 biliony złotych. [ DŁUG ]
Majątek pozostały w rękach rządu to około biliona złotych, ale pozostają jeszcze dobra które zostały skomunalizowane, trzeba by było je również oddać na ten cel.
Nie wiem czy zostanie zrealizowany jakikolwiek pomysł na likwidacje obecnego systemu.
Jedno jest pewne jeśli nie zrobimy nic, system ten i tak upadnie. Tyle, ze zostaniemy wtedy bez pieniędzy na nasze emerytury, majątek publiczny i tak zostanie sprzedany a uzyskane za niego środki zostaną, tak jak było do tej pory, przejedzone.
Obudzimy się pewnego dnia z ręką w nocniku!
Poleć znajomym Terezjasza na FB |  |  |
Jest to jedyny sposób na szybkie dotarcie do jak największej liczby czytelników, a czasu na na zmiany mamy niewiele. Idea, choćby najciekawsza, nie ma żadnej wartości jeśli pozna ja niewiele osób.
Dlaczego akurat Ciebie o to proszę? Odpowiedz na to pytanie znajduje się w tej przypowieści: [ o dzbanie ]
